Niet dat ze zo vlug waren maar ik heb ze niet kunnen tellen. Op onze fietstocht, afgelopen zondag stuitten we op een onverwacht tafereel. We stopten bij een van de molens die rond het centrum van het oude Schiedam staan voor een fotomomentje. Terwijl de fotograaf uit het gezelschap de molen op de korrel neemt kijk ik naar het water achter me. Mijn eerste idee is dat men de singel heeft willen verrijken met een beeldhouwwerk maar, wanneer ik goed kijk zit er hier en daar wat beweging in. Een stuk of tien schildpadden tel ik, grote maar ook een paar kleintjes. En even later zie ik er ook zwemmen. Volgens mij horen die reptielen in tropische of in ieder geval in subtropische gebieden thuis. Exoten dus, net als de parkieten in de Haagse stadsparken en de rivierkreeften in de Amsterdamse grachten. Maar het blijft natuurlijk een bijzonder moment.
Deze schildpadden mogen nu niet meer verkocht worden.
In Nederland leven de vrijgelaten exemplaren van alles wat zij tegenkomen.
De temperatuur blijft te laag om de eieren te laten uitkomen.
Over een aantal jaren zal dit dus niet meer te zien zijn.
Vriendelijke groet,
Weer wat geleerd, dank voor je aanvulling. Overigens, ik begrijp dat die dieren redelijk oud kunnen worden.
Inderdaad goede aanvulling van Rob. Heb wel eens meer schildpadden in onze sloten gezien. Ze kunnen dus wel overleven….had ik me altijd al afgevraagd. .
een enkele verdwaalde had ik eerder ook wel gezien maar hier zat een flinke groep
Mja, hun plaats is niet echt in een sloot. En hoe groter ze zitten, hoe groter ze worden…