Je kon er op wachten, na oog, neus en oor is het nu de beurt aan de mond. En, in een moeite door ook maar meteen iets over de lippen.
Of had je gedacht dat ik dat niet over mijn lippen zou kunnen krijgen, dat ik met een mond vol tanden zou staan? Wel ik ben heus niet op mijn mondje gevallen hoor!
Ik laat me het brood niet uit de mond stoten al weet ik ook best dat een gebraden duif je niet zomaar in de mond vliegt. En dat is maar goed ook, ieder pondje gaat immers door het mondje. Ook al loopt het water me al in de mond bij het idee alleen al. Ik realiseer me overigens dat geen enkele kok alle monden voeden kan.
Nou ja, dat is natuurlijk altijd beter dan dat het water je tot de lippen staat. Tussen neus en lippen door, mensen hangen me regelmatig aan de lippen.
Dan moeten ze me vooral de mond niet snoeren. Al komt het regelmatig voor dat ik geen mond open doe. Nee, je moet niet proberen mij iets in de mond te geven, noch me de woorden uit de mond halen. Daar ben ik veel te mondig voor.
Tot slot, dit blog gaat natuurlijk van mond op mond, mede door de lippendienst die je me bewees.