Alweer drie jaar geleden, de tijd vliegt. Zijn moordenaars zijn inmiddels veroordeeld, de opdrachtgever officieel buiten het proces gebleven.
Gisteren kreeg hij een monument ter nagedachtenis, nabij de plek waar hij neergeschoten werd. Niet het standbeeld waarvan hij vond dat hij het verdiende maar een verwijzing naar de steun en toeverlaat die hij voor nabestaanden had.
Hij was meer dan een misdaadverslaggever, beet zich vast in vaak door hem juist bekend geworden zaken. Zaken waar het OM in vastliep of de verkeerde sporen volgde. Voor niemand bang, het werd uiteindelijk zijn dood.
