Ik zweef richting stembureau. Een klein beetje dan toch. Maar vooral sta ik met beide benen in het polderveen. Dat betekent dat zo goed als alle lijsttrekkers niet op mijn steun hoeven te rekenen. Feitelijk natuurlijk maar een, ik ga in ieder geval stemmen.
Het gaat om vertrouwen. Ik begrijp best dat we straks altijd met een coalitie te maken hebben. En dat, wie daar dan aan meedoen water bij de wijn moeten doen. Maar partijen zijn naar het midden geschoven, hebben nog maar een beperkte eigen identiteit. Een identiteit die grotendeels inwisselbaar is. En met name daar zit mijn twijfel, welke club is in staat die eigen identiteit het best te verdedigen. En juist dat gegeven komt in de debatten niet naar voren.
Strategisch stemmen heb ik een keer gedaan en er vervolgens jaren spijt van gehad.
Ik geef een stemadvies. Welke partij je voorkeur heeft gaat mij niet aan. Maar stem! Zoals mijn moeder zondag nog zei:’Als je niet stemt heb je tot de volgende verkiezingen geen recht van spreken ‘.
Stemmen doe ik ,dat is een verworven recht voor ons vrouwen,,,,maar ook een plicht vind ik… en ben er ook al één tijdje uit..
je verplicht jezelf, doe ik ook.
De Christen unie en de SGP hebben wel degelijk een eigen identiteit. Maar, heeft het nut op een kleine partij te stemmen?….
Het geheel is aan het versplinteren. Grote partijen zijn er niet meer als we de peilingen mogen geloven. Middelgroot en klein dus en dat betekent dat er steeds meer nodig zijn voor een breed draagvlak. In die zin is het dus best nuttig op klein te stemmen. Recent hebben genoemde partijen ook een beslissende rol bij bepaalde keuzes gespeeld.
Wijze woorden van je moeder…
Ze volgde de hogeschool van het leven
Hoewel het resultaat de nodige problemen geeft heb ik natuur;ijk ook gestemd!
Democratische groet,
Vanzelfsprekend