Hendrik Lorentz, roepnaam Hentje is in 1853 geboren in Arnhem. Zijn vader had een goedlopend tuindersbedrijf. Na de lagere school ging hij naar de HBS, deed staatsexamen Latijn en Grieks en ging wis-, natuur- en sterrenkunde studeren in Leiden.
Vlak voor zijn twintigste verjaardag slaagde hij voor zijn doctoraal examen. De laatste twee jaar van zijn studie had hij al voor de klas gestaan. Omdat hij nauwelijks ouder dan zijn leerlingen was liet hij ter onderscheid zijn baard staan.
In 1875 promoveerde hij cum laude en in 1878 werd hij hoogleraar aan de Leidse universiteit.
In 1902 won hij samen met Pieter Zeeman de Nobelprijs voor Natuurkunde. Zijn roem was wereldwijd, hij werkte onder andere samen met Kamerlingh Onnes, Marie Curie en Einstein.
Toen hij in 1912 met emeritaat ging werd hij conservator bij het Teylers Museum in Haarlem. Ook richtte hij de eerste openbare bibliotheek in Leiden op en steunde hij zijn vrouw die een belangrijk voorvechtster van vrouwenrechten was.
Hij werkte mee aan de afsluiting van de Zuiderzee, was verantwoordelijk voor de wiskundige berekeningen die voor een beheersbaar watermanagement nodig waren. De Lorentzsluizen in de Afsluitdijk zijn naar hem genoemd.
Hij overleed in 1928. Om de enorme toeloop naar zijn begrafenis te beheersen moesten extra treinen worden ingezet.
Ooit in een ver verleden was ik leerling van het Lorentz Lyceum.
Maar ook die school bestaat niet meer, heeft een andere naam gekregen.
Nostalgische groet,